Vogels die fluiten, luider dan ooit, door de stilte beter gehoord.
Ik zie mensen wandelen, nu de tijd is stil gezet,
ik zie kinderen buiten spelen vol van pret.
Ik zie mensen in rust, weg van het gehaast.
Het werd tijd dat we tot stilstand kwamen.
We raasden door als een trein ontspoort,
Er was geen contact meer met ons werkelijke zelf,
Daar was geen tijd meer voor ingesteld...
Moeder aarde komt nu tot rust,
Minder auto’s, minder treinen, nog een enkele bus.
Vliegtuigen staan aan de grond,
De lucht krijgt weer lucht om adem te halen,
Bomen de kans om de schade te laten dalen.
Minder schepen op de zee die de oceaan verstoren.
Vissen verlost van olie, er was al zoveel verloren.
Schoon water is hier en daar al gezien,
Het was tijd dat de natuur werd ontzien....
Rust en stilte is op ons neergedaald, wereldwijd zijn we tot stilstand gebracht.
Hartverwarmend hoe mensen overal ter wereld elkaar proberen te steunen,
“Hier heb je een schouder om op te leunen”
“Kan ik je helpen” hoor ik nu veel meer onderling.
Men klapt, stuurt hartjes of men zingt.
Om de ander te bedanken voor hun tomeloze inzet,
Waar voorheen nooit op deze harde werkers werd gelet.
De ogen lijken open te gaan, bij ons allemaal,
Wat we ooit voor lief namen is nu niet meer normaal.
We worden eindelijk wakker geschud...met gedwongen rust.
Om te ervaren hoe het is als moeder aarde je kust.
We komen langzaam weer in het ritme van de natuur,
We horen haar hartslag, het klinkt anders dan ons aangeleerde uur.
Dit is werkelijk weer indalen, zodat het contact weer kan herstellen,
Terug in de schoot gelegd, om je in sussende woorden te vertellen...
“welkom terug lief kind van de natuur”
By Be-loved
